Powrót

Polska, Warszawa

Przejechano 2996 km

Do Luton pojechaliśmy easyBusem. Odprawa tym razem była dłuższa i bardziej nerwowa, bo co chwila coś nam "piszczało" na bramce. Nawet okulary. Ale to nic - takie drobiazgi nie zmącą przecież wspaniałego obrazu podróży.

Godzina dwudziesta z minutami. Czasu londynskiego. W samolocie prawie sami Polacy. Próbuję spać, ale syn wciąż o coś pyta, przeżywa. Tak, to była niezwykła podróż.

Okolo 23-iej czasu warszawskiego młody obudził mnie, wskazując okno. Pod nami pięknie oświetlona Warszawa. Po doświadczeniach z London Eye, szukamy wzrokiem znajomych obiektów. Może dostrzeżemy centrum handlowe to blisko domu? Mamo, patrz, most!

Wczoraj w południe oglądaliśmy Londyn z lotu ptaka, dziś przed północą podziwiamy Warszawę z samolotu. Jest piękna. Dobrze jest wrócić do domu po podróży, z której ma się tyle zywych wspomnień. Wszystko wtedy nabiera innego wyglądu. "Idź za głosem serca, dopóki żyjesz [...] Świętuj i niech cię nigdy to nie zmęczy!" jak napisał pewien Egipcjanin. 1400 lat przed nasza era.

Komentarze (3)

zula - 2012-02-19 08:32

Bardzo ładna wycieczka do Londynu , parę dni a tak wiele zobaczyliście ! , pozdrawiam

dorenka - 2012-02-19 20:50

Dzieki :) Zaplanowalismy ja dokladnie - byl plan minimum i plan maksimum zwiedzania - ale syn nie mial nawet 14 lat, wiec wybieralismy te obiekty, ktore jemu pasowaly. Zrealizowalismy miedzy mini a maksi :) Odrzucilismy np. Royal Albert Hall , Science Museum i Muzeum Historii Naturalnej (sa blisko siebie), bo zabraklo nam dnia. Historyczne obiekty ogladalismy z autobusu - Trafalgar Square byl remontowany, wiec i tak nie udalo sie go obejrzec w pelnej krasie.